Σύγχυση

Έχω τελείως μπερδευτεί. Η δεξιά είναι καλή, η αριστερά κακή (ή αντιστρόφως). Οι Έλληνες είμαστε καλοί, οι Τούρκοι κακοί (ή, για τους Τούρκους, αντιστρόφως). Οι Χριστιανοί είμαστε καλοί, οι Μουσουλμάνοι (ή οι Οβριοί) είναι κακοί (ή αντιστρόφως). Οι Ρώσοι ήταν κακοί (για τους δυτικούς) όσο υπήρχε η Σοβιετία, αλλά εξακολουθούν να είναι κακοί τώρα που Σοβιετία δεν υπάρχει. Η πιο δεξιά πολιτική που έχει ποτέ ασκηθεί στην Ελλάδα εφαρμόζεται από τη για πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση.

Το διεθνές πρόβλημα πήρε απότομα διαφορετική χροιά στις 11 Σεπτεμβρίου 2001. Οι Αμερικανοί είδαν για πρώτη φορά ξένη βία μέσα στο κράτος τους. Κακή τότε ήταν, χωρίς αμφισβητήσεις, η ΑλΚάιντα. Εξουδετερώθηκε, αλλά είχε διάδοχο, τους τζιχαντιστές, το Ισλαμικό Κράτος, την ISIS. Κακοί, πολύ κακοί κι αυτοί. Κι αρχίζει η σύγχυση. Ως τώρα καλοί ήταν εκείνοι στους οποίους ανήκαμε, κακοί οι άλλοι. Τώρα όμως;

Ο Σαντάμ Χουσεΐν (ο Αλλάχ ας τον συγχωρέσει) ήταν κακός. Όχι τόσο κακός, αφού τον στήριξαν οι Αμερικανοί όσο πολεμούσε το Ιράν. Έπειτα θυμηθήκαμε πόσο κακός ήταν, όταν επιτέθηκε στο καϋμένο το Κουβέιτ που έχει μερικά πετρέλαια παραπάνω. Η ανθρωπότητα στήριξε τους αντιπάλους του, που νίκησαν. Ο Σαντάμ Χουσεΐν πάει, τέλειωσε, κι οι αντίπαλοί του αποδεικνύονται τζιχαντιστές, Ισλαμικό Κράτος, ISIS, κακοί. Ο Άσαντ είναι ένας κάκιστος δικτάτορας. Οι αντίπαλοί του επαναστάτησαν εναντίον του. Να τους υποστηρίξουμε να τον ρίξουν, τον τύραννο. Οι Ρώσοι, οι κακοί, δεν μας άφησαν. Κι οι αντίπαλοί του που επαναστάτησαν εναντίον του είναι τζιχαντιστές, Ισλαμικό Κράτος, ISIS. Οι Ρώσοι επεμβαίνουν δραστήρια, μια και η Δύση άφησε τους κακούς ακραίους μουσουλμάνους να θριαμβεύουν, και βρίσκονται αντιμέτωποι με τους Τούρκους. Οι Τούρκοι ερωτοτροπούν με τους ακραίους μουσουλμάνους, ζητούν τη βοήθεια του ΝΑΤΟ εναντίον των Ρώσων που τους ενοχλούν, αλλά το Ισλαμικό Κράτος σκοτώνει περί τα 100 άτομα στην πλατεία της Άγκυρας. Οι Ευρωπαίοι μισούμε αφάνταστα τους τζιχαντιστές, αλλά παίρνομε μέτρα εναντίον της Ρωσίας που μάχεται εναντίον τους. Η Χεσμπολάχ είναι εγνωσμένοι τρομοκράτες, αλλά τα έχει βάλει με τους τζιχαντιστές. Το Ιράν ήταν κακό, απειλούσε το Ισραήλ και όλο τον κόσμο, τώρα όμως συμμαχεί με τους Ρώσους και με τη Χεσμπολάχ εναντίον του Ισλαμικού Κράτους. Είναι ακόμη κακό; Το Ισραήλ μετά τα πρωτοφανή πάνδεινα από τους Ναζί και Γερμανούς (πόσο μπορούμε να διακρίνουμε τους μεν από τους δε;), έμαθε τι θα πει βία και την ασκεί κατά των Παλαιστινίων, των οποίων πήρε τη γη με τη βοήθεια των Εγγλέζων (και όλου του κόσμου) χωρίς να ερωτηθούν οι κάτοικοί της. Και οι Παλαιστίνιοι απαντούν στο Ισραήλ με ανατριχιαστική τρομοκρατική βία. Η Βόρεια Κορέα απειλεί όλο τον κόσμο, ειδικότερα απειλεί την Τουρκία ότι θα την αφανίσει από το χάρτη, αν τα βάλει με τη Συρία. Από πού ως πού; Δεν έχει τελειωμό το μπέρδεμα!

Κι εμείς, με ποιους είμαστε; Με ποιους όταν νικάνε χαιρόμαστε; Εμείς έχομε τους κακούς πρόσφυγες που, μουσουλμάνοι στην πλειονότητά τους, έρχονται να καταλάβουν τη χώρα μας. Και τα βάζομε με τους Ευρωπαίους που μας δίνουν βοήθεια για να μην πεθάνουμε από την πείνα χωρίς συντάξεις, χωρίς ασφάλιση, χωρίς υγεία. Φυσικά, αυτοί ζητούν εμείς να κόψουμε από μόνοι μας τις συντάξεις, την ασφάλιση, το σύστημα υγείας. Και τα βάζομε με τους ξένους μεγιστάνες αν έλθουν να αγοράσουν (ή κατασχέσουν) κοψοχρονιά τον ανεκμετάλλευτο πλούτο μας, τα μέσα παραγωγής μας, που εμείς εγκαταλείψαμε από τον καιρό του εμφυλίου, για τον οποίον φταίνε, φυσικά, οι κακοί άλλοι.

Εμείς! Οπωσδήποτε δεν φταίνε οι άλλοι που γερνάμε χωρίς να κάνουμε παιδιά. Μα, δεν καταλαβαίνω, είναι τόσο δυσάρεστη η εμπειρία της τεκνοποιίας; Βέβαια, τα φάγαμε όλα τα δολώματα που μας έριξαν κι εγκαταλείψαμε την σκληρή πλουτοφόρο ύπαιθρο για τη νόστιμη καταναλωτική μεγαλούπολη. Δόλωμα, λέω, διότι τα λεφτά που κατά καιρούς μας δόθηκαν είχαν σαν άμεσο ή έμμεσο όρο να ξοδευτούν στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Από κει κι έπειτα, φαύλος κύκλος. Έρχονταν από την επαρχία στις πρωτεύουσες κι εκεί απαιτούσαν να δοθούν χρήματα όπου ζούσαν και εργάζονταν, στις πρωτεύουσες. Όταν δόθηκαν κατ΄ εξαίρεση χρήματα στην επαρχία, οι ψηφοφόροι της κατοικούσαν στην Αθήνα, από όπου είχαν αφαιρεθεί τα χρήματα που χορηγήθηκαν στην επαρχία. Και, φυσικά, καταψήφισαν την κυβέρνηση που έδινε λεφτά εκεί όπου ψήφιζαν, αλλά δεν ζούσαν.

Φυσικά, φταίει ο ανώριμος λαός. Τα ξαναλέγαμε. Έχομε δημοκρατία και θυμόμαστε τραγικές περιπτώσεις δικτατοριών ή και τον εμφύλιο. Έχομε δημοκρατία κι έτσι μας κυβερνά το 19% των αντιπροσώπων του λαού (το πρώτο κόμμα στις τελευταίες εκλογές πήρε 35% του 55% όσων ψήφισαν κι αυτό σημαίνει 19% όλου του λαού).

Αναρωτιέμαι μήπως πρέπει να πάψουμε να σκεφτόμαστε ποιοι είναι καλοί και ποιοι κακοί; Μήπως πρέπει να πάψουμε να σκεφτόμαστε ελληνοκεντρικά χωρίζοντας τον κόσμο σε φιλέλληνες και μισέλληνες; Δικαιούμαστε, όπως όλα τα έθνη να νοιαζόμαστε για την αυτοσυντήρησή μας. Για το ένα θέμα συμφέρον μας είναι να συνεργασθούμε με κάποιους για το άλλο με άλλους. Χωρίς να λέμε όχι εκ προοιμίου στους άλλους, που τους θεωρούμε (προαιώνιους) εχθρούς μας. Μήπως έχομε κοινά συμφέροντα με τους Τούρκους, όπως έχομε με την Κύπρο και το Ισραήλ ή την Αίγυπτο; Μήπως έχομε κοινά συμφέροντα με όσους κατοικούν βόρεια από την Ελληνική Μακεδονία, όπως και αν ονομάζονται; Κι ας θυμηθούμε πρώτιστα όλους τους γείτονές μας. Πάντα οι γείτονες έχουν κοινά συμφέροντα και αντιπαλότητες. Μήπως πρέπει να προτάξουμε τα κοινά συμφέροντα με τους Αλβανούς, τους Βουλγάρους, τους Σέρβους, και λίγο πιο μακριά, τους Ιταλούς, Αιγυπτίους, Ισραηλινούς κλπ; Υπάρχουν κάποια αμυδρά διαφαινόμενα καλά δείγματα. Οι καλές σχέσεις μας με την Αμερική, την Κίνα, τη Ρωσία, ενώ ανήκομε στην Ευρώπη είναι καλό, άριστο, δείγμα. Είμαστε η μόνη χώρα χωρίς μεγάλες προκαταλήψεις εναντίον μας από τις γύρω μας ασταθείς χώρες. Οι μουσουλμάνοι δεν ξεχνούν τις σταυροφορίες της Ευρώπης (οι οποίες διακινούνται στο υποσυνείδητό της, όπως στο δικό μας ο Τρωικός Πόλεμος και η ελληνική εκστρατεία του Αλεξάνδρου). Κι ούτε μπορούν να ξεχάσουν την αποικιοκρατία. Εμείς δεν ενεχόμαστε για τίποτε από αυτά. Εξακολουθούμε να βρισκόμαστε στο σταυροδρόμι μεταξύ των τριών παλαιών Ηπείρων. Η διακίνηση της ενέργειας, σε οποιαδήποτε μορφή της (και όχι μόνο) μπορεί να γίνει πιο εύκολα διαμέσου μας.

Μήπως είναι καιρός να απαλλαγούμε από καλά ριζωμένες προκαταλήψεις; Και να διαμορφώσουμε έναν γνήσια Ελληνικό σκοπό;